Ένα τραγούδι με πήρε από το χέρι και με ταξίδεψε σε στοίχους γνώριμους και την ψυχή μου την μαλάκωσε.
Ένα τραγούδι σε μονοπάτια ήσυχα, περπατημένα με σεργιάνισε
Αχ πως με γαλήνεψε!
Και είπα μέσα μου "Αύριο είναι μια άλλη μέρα"
Προχώρα, δεν μπορεί να συναντάς μόνο το γκρίζο, πήγαινε παραπέρα.
Στην στροφή πίσω από τον βράχο φαίνεται το ηλιοβασίλεμα.
Δες το είναι πορτοκαλί, βυθίζεται στο γαλάζιο και σκέψου ότι η μοναξιά δεν είναι γκρίζα, είναι γαλάζια.
Ταξίδεψε στην απεραντοσύνη, ενώσου με το όνειρο, γίνε ένα με το άπειρο, χάσου μεσ' το γαλάζιο.
Προχώρα.
Χίλιες φορές θα πέσεις και άλλες τόσες θα σηκωθείς.
Η ουσία είναι να σταθείς όρθιος.
Σκέψου πως είναι ωραία η ζωή.
Πως την ζούμε μόνο μια φορά.
Μόνο μία.
Και ζήστην!
Αν κατάφερα να σ' αγγίξω απάντησε μου, αν πάλι σε ψυχοπλάκωσα συγχώρα με, δεν το 'θελα, απλά είμαι λιγάκι αλλιώς.
